Tussen stad en dorp slingeren routes door bossen, heide en open veld. Drachten barst van groen. Van buiten zijn. Van ademen met je hele lijf. Groen tot de horizon. Stilte die ruist. Paden die lonken. Hier adem je ruimte, ruik je regen op blad en pauzeer je met je voeten in het gras.
Kijken tot de horizon. Hoger. Verder. Stil. Hier zie je pas echt hoe groen het is. Vogels spotten? Pak je verrekijker. En je geduld. Reeën in de verte, een zeearend boven het riet. Klim. Kijk. Verwonder.
Dertien meter boven het moeras. Uitzicht tot aan de horizon. Over riet, plas en polder. Gebouwd op historie, met hout uit Europa en riet van hier, ligt de natuur aan je voeten.
Riet ritselt. Water glinstert. De snor ratelt. Er flitst een blauwborst voorbij. Rustig aan. In dit stille, natte gebied ten zuiden van de Alde Feanen kun je blijven kijken.
Water. Riet. En een eindeloze lucht. ’s Winters drijven hier smienten en wintertalingen. Soms glipt er een nonnetje voorbij. En boven het riet jaagt de bruine kiekendief z’n ronde.
Foto © Klaas Vonk via vogelkijkhut.nl
Oud veen, nieuw leven. De Leijen is een laagveenmeer vol vogelgeluiden. Vanaf de uitkijkhut kijk je hier zó het meer over en het riet in. Stil. Wijds. Bijna oneindig.
Foto © Klaas Vonk via vogelkijkhut.nl
Rottevalle - 8 km
Opeinde - 40 km
Oudega - 6 of 16 km
Drachten - 37 km
Earnewâld - 2 km
De Veenhoop - 40 km
Geen asfalt. Wel riet. Water. Wind. Bomen. De Natuurgebieden rondom Drachten barsten van zuurstof. Van stille plassen tot ruige hooilanden. Hier hoor je de grutto. Zie je de zeearend. Verdwaal een beetje. Adem. Geniet.
Moeras. Mist. Petgatten vol waterleven. Hier zwemt de otter. Zingt de blauwborst. Vroeger danste de kraanvogel hier en wie weet komt’ie ooit terug. Wandel tussen broekbos en stripen, met natte voeten en een grote glimlach.
Vroeger voer de boer hier met melk en hooi. Nu nestelt de zwarte stern op vlotjes, kleurt moerasandijvie de lente geel en glijdt het baardmannetje door het riet. Steek over via de voetgangersbrug en wandel het verleden in.
Klimmen en klauteren. Pettebosk is de Alde Feanen in het klein. Met eilandjes, bruggetjes en een kabelbaan van 30 meter. Tussen het riet en moerasbos ontdekken kinderen het grote buiten. Beestjes zoeken. Hier mag je vies worden.
Een schelpenpad langs de snelweg. En dan ineens: stilte, water, libellen. Tussen bedrijvigheid liggen drie oude pingoruïnes: restanten van ijsheuvels uit de laatste ijstijd. Toen het ijs smolt, bleef er een ronde kuil vol water over. Verstopt tussen asfalt en bedrijvigheid vind je hier prehistorisch groen.
Meer dan zestig vogelsoorten leven hier. Tussen riet, petgaten en moerasbos. Baardmannetje. Snor. Blauwborst. Roerdomp. De otter zwemt er weer. Stil en behendig.
Vroeger veende Jan Durks hier turf voor de Hollandsche kachel. Nu broedt de roerdomp tussen de rietsigaren. In de winter schaats je hier. In de zomer spot je slobeenden, kiekendieven en ganzen. Alles komt samen in dit natte moerasgebied.
Even bijkomen. Praten. Zitten. Hier laadt de stad je weer op.
Van zaal tot straat, van doek tot dansvloer. Er wacht nog een wereld vol theater, muziek, kunst en feest.
